W skład wystawy wchodzą prace wykonane technologią wytopu i odlewania granulek zwaną “pate de verre ” oraz prace formowania ze szklanej pasty („glass paste”). Techologia “pate de verre” została odkryta przez starożytnych Egipcjan, a następnie przez nich udoskonalona poprzez tworzenie zbiorów arcydzieł szklanych rzeźb, szklanej biżuterii oraz biżuterii wykonanej z metali zdobionych kolorowym szkłem.
W IV i V w. n.e. Persowie zastosowali tę technologię w tworzeniu waz (wazonów). Wraz z odkrywaniem nowych metod produkcyjnych (np. szkło dmuchane), zainteresowanie tą technologią malało, a coraz powszechniejsze stawały się tań- sze szklane produkty do różnorodnego zastosowania. Dopiero Francuz Henry Cros (1840-1907) ożywił ponownie „pate de verre”, korzystając z prowadzonych wykopalisk archeologicznych i badań naukowych nad znaleziskami. Od tamtej pory technologia ta stała się jedną z podstawowych ścieżek rozwoju prac artystycznych w dziedzinie szkła.
Autorką prac jest Walaa Hamed Mohamed Hamza - pracownik naukowy w Katedrze Szkła, na Wydziale Sztuk Pięknych Helwan University w Kairze.
Otrzymała grant rządu egipskiego na realizację swojego programu badawczego związanego z przygotowaniem przewodu doktorskiego. Wybrała Katedrę Szkła wrocławskiej ASP i trudny temat zgłębienia techniki „pate de verre”. Walaa przeprowadziła liczne doświadczenia, techniczne próby realizacji – w wybranej technice – szklanych obiektów, i opracowuje część pisemną swojej pracy doktorskiej. Dzięki warsztatom na Wydziale Ceramiki i Szkła bada różnorodne techniki, materiały służące do przygotowywania specjalnych form, a także przydatność szkieł czeskich, niemieckich oraz amerykańskich. Pobyt obejmuje także wizyty w znaczących europejskich ośrodkach związanych z historią i produkcją szkła. Prof. Kazimierz Pawlak, jeden z trzech promotorów przewodu, prowadzi polską cześć projektu.
3 grudnia (czwartek) | godz. 18:00
Muzeum Etnograficzne
Oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu
ul. Traugutta 111/113