OUM – właściwie Oum El Ghaït Benessahraoui, to urodzona w 1978 w Casablance marokańska artystka, wokalistka i songwriterka, obdarzona niezwykle silnym, uwodzicielskim głosem, która poprzez łączenie różnych gatunków muzycznych wyróżnia się oryginalnością. OUM to pierwsze słowo frazy „Oum el Ghait”, co oznacza „matka wyzwolenia”. Nazwę tę dawniej nadawano dziewczętom urodzonym na pustyni w dzień lub noc przy deszczowej pogodzie. Twórczość OUM jest szczera, poruszająca i pełna zaangażowania społecznego. W tekstach artystka dotyka istotnych tematów. Utwory przepełnia zmysłowość i rodzaj uduchownienia. Znajdziemy w nich inspiracje jazzem, soulem, muzyką gospel i afrykańską, tradycyjną muzyką marokańską oraz rytmami Gnawy i Hassani, dzięki czemu artystka stała się ambasadorką kultury marokańskiej i nazywana jest marokańską divą.
OUM dorastała w Marrakeszu i tam rozwijała swoją umiejętność malowania i śpiewania. W wieku czternastu lat zainteresowanie jazzem i czarną muzyką skłoniło ją do dołączenia do chóru gospel, gdzie szybko stała się jedną z solistek czarując swym głosem publiczność. W wieku siedemnastu lat na potrzeby akcji charytatywnej napisała swoją pierwszą piosenkę zatytułowaną „This is your heart”, która jednocześnie zapewniła jej pierwszy występ w telewizji. Choć studiowała w Krajowej Szkole Architektury w Rabacie, równolegle śpiewała i występowała publicznie, zaś po ukończeniu nauki postanowiła skupić się na śpiewie. Inspiracje czerpała z repertuaru Arety Franlin, Elli Fitzgerald czy Whitney Huston. Doświadczenie muzyczne zdobywała także we Francji próbując swoich sił w hip-hopie i RnB oraz współpracując z DJ-em Catanganem – producentem i twórcą francuskiego kolektywu hip-hopowego Mafia Trece.
W 2002 roku zauważył ją Philippe Delmas i zaprosił do Paryża. Do 2004 roku na przemian nagrywała i koncertowała w Casablance z zespołem Brotherwood. Po powrocie do Maroka OUM wkroczyła w nowe muzyczne światy: Gnaoui i Hassani. Decyzja o wprowadzeniu miejscowych form rytmów wpłynęła nie tylko na melodie jej piosenek, ale także na teksty. Dzięki temu nieoczywistemu połączeniu zadebiutowała na festiwalowych scenach, m.in. Światowego Festiwalu Muzyki Gnaoua w As-Suwajra, Tanjazz w Tangerze czy Barcelona Acció Musical w Barcelonie.
Pierwszy solowy album zatytułowany „Lik 'OUM” wydała w 2009 roku. W 2012 roku ukazał się jej drugi album zatytułowany „Sweerty”. Momentem przełomowym w karierze OUM było wydanie płyty „Soul of Morocco” we Francji w 2013 roku, zawierającej utwory przepełnione dziedzictwem kulturowym Maroka. Album cieszył się dużym uznaniem francuskiej prasy, radia i telewizji. Od tego czasu OUM grała w Paryżu i wielu innych miastach Francji i za granicą przed coraz większą publicznością. Pochodzącą z tej płyty piosenkę „Taragalte” wykorzystano w filmie „Bejrut” w reżyserii Brada Andersona (2018). W wywiadzie udzielonym dla Euronews OUM tłumaczyła: „Pochodzę z Maroko, a w tym kraju jest tyle rzeczy kulturalnych i muzycznych. Jest trochę Afryki, trochę wpływów arabskich, orientalizm, a także trochę Berberów. Zależy mi na różnorodności”.
Czwarta płyta zatytułowana „Zarabi” ukazała się w 2015 roku i opowiada o miłości, wolności, życiu, nadziei oraz ludziach – w szczególności niezależnych kobietach z Maroka. Album powstał z inspiracji koczowniczą kulturą saharyjską, której artystka mogła dotknąć podczas pobytu w znajdującej się na skraju Sahary wiosce Amhamid al-Ghizlan – gdzie do dziś odbywa się festiwal muzyki, sztuki i koczowniczego życia Taragalte Festival, którego OUM jest „matką chrzestną”. Tytuł albumu w marokańskim języku Darija oznacza dosłownie „dywany” i był hołdem dla tamtejszych tkaczek dywanów: „’Zarabi’ jest hołdem dla lokalnych kobiet, które robią dywany ze starych ubrań i przetwarzają je na piękne kawałki, w których łączy się kilka faktur i kolorów. Dywany te symbolizują również naszą pracę jako muzyków, łączących różne kolory i wpływy w jedną płytę” – mówi OUM.
30 sierpnia 2019 roku ukazała się jej najnowsza płyta „Daba” (pol. „Teraz”) nagrana w Berlinie. Album ten jest apelem do podjęcia działań w kilku istotnych kwestiach: zagrożonej natury, losów migrantów, statusu kobiet i zachęca przy tym do pełniejszego bycia w teraźniejszości. Artystka zajmuje stanowisko kobiety wierzącej w to, że można pokonać bariery kulturowe stojące na przeszkodzie zjednoczeniu ludzi. Inspiracją do powstania płyty były doświadczenia zdobywane podczas licznych podróży i spotkań. OUM kontynuuje poszukiwania muzyki uniwersalnej, która w tym niespokojnym świecie niesie nieomylną nadzieję. Album wypełniają akustyczne melodie połączone z delikatną elektroniką, co daje niezwykły efekt łączenia tradycji ze współczesnością.
